- τριπόδειος
- και ιων. τ. τριποδήϊος, -ον, και ποιητ. τ. θηλ. τριποδηΐς, -ίδος, ΜΑ [τρίπους, -οδος]αυτός που έχει τρία πόδια, τρίποδος (α. «οὔπω μοι Πυθῶνι μέλει τριποδήϊος ἕδρη», Καλλ.β. «τριποδηΐδι σύμπλοκον ἕδρῃ, Νόνν.).
Dictionary of Greek. 2013.
τριπόδειος
Look at other dictionaries:
τριποδήϊος — ον, και ποιητ. τ. θηλ. τριποδηΐς, Α ιων. τ. τριπόδειος*. [ΕΤΥΜΟΛ. < τρίπους, οδος + κατάλ. ήϊος (πρβλ. πολεμ ήϊος)] … Dictionary of Greek
